جدا از خودروی بدون سرنشین و عینک هوشمند، گویی گوگل دغدغه های دیگری هم در سر دارد، و در حال وارد شدن به حوزه ای است که بسیاری را متعجب ساخته. این ماجراجویی جدید گوگل، کالیکو(CALICO) نام گرفته. کالیکو در حقیقت نام شرکتی واقع در کالیفرنیا است که چند هفته پیش رسماً توسط گوگل پا به عرصه وجود گذاشت. هدف این شرکت نوپا این خواهد بود که 20 تا 100 سال به طول عمر انسان اضافه کند.

 شاید برای خیلی ها مسئله افزایش طول عمر انسان دور از ذهن باشد، اما باید توجه داشت که در همین 100 سال اخیر، میانگین طول عمر انسان، 20 سال افزایش یافته، بنابراین، چنین طرز تفکری از سوی گوگل خیلی هم رویایی نیست. البته باید در نظر داشت که تا زمان حاضر، تکنولوژی در این زمینه، تنها توانسته اندکی در مورد کمیت عمر انسان موفقیت کسب کند، ولی در مورد کیفیت سال های عمر انسان کار جدی نتوانسته صورت دهد.

لری پِیج، مدیر عامل گوگل، در این زمینه اعتقاد دارد که حل کردن معمای یک سری از بیماری ها مثل سرطان، امید به زندگی را افزایش نخواهد داد. به عقیده او سرطان تنها یک نشانه است، و باید خودِ پدیده سالخوردگی را به عنوان بیماری اصلی در نظر گرفت و درمان کرد.

یک سوال اساسی در این جا مطرح می شود: چرا گوگل؟

جدا از تمام شگفتی هایی که این سرمایه گذاری گوگل، برای بسیاری به همراه داشته، باید توجه کرد که گوگل اجرای همه بخش های پروژه کالیکو را بر عهده ندارد، بلکه پشت این پروژه قرار گرفته و نقش حامی را بازی خواهد کرد. گوگل آن قدرها هم با این حوزه بیگانه نیست. این شرکت پیش از این با دانشگاه سینگولاریتی تجربه های مشابهی داشته.

در واقع، گوگل داده های مورد نیاز را تامین می کند، نه فقط از آن دست داده هایی که در اختیار همگان است، بلکه داده ها در فرمت ها و گونه های مختلف، از داده های مربوط به جستجوها گرفته تا داده های چی پی اس، و در حقیقت داده های مربوط به هر وسیله الکترونیکی که اطلاعاتی را در مورد شما ثبت کند.

راه حل این قضیه، یک قرص جادویی نخواهد بود

نباید انتظار داشت که گوگل در همین یک سال آینده، یک محصول ضد پیری به بازار عرضه کرده و پرونده این داستان بسته شود. برعکس، کالیکو یک پروژه بلند مدت بوده و تازه اول راه است. این شرکت در حال حاضر، در حال جمع کردن یک تیم مناسب و انتخاب روش های تحقیق مورد نظر خود است. چیزی که مشخص شده این است که آرتور لِوینسون، مدیر عامل سابق شرکتی فعال در زمینه بیوتکنولوژی، موسوم به جینِتِک، رهبری کالیکو را بر عهده خواهد داشت.

ظاهرا تمرکز اصلی بر روی ترکیبی از درمان های پزشکی و استفاده از نانوتکنولوژی خواهد بود. البته راه حل های دارویی و پزشکی اولویت بیشتری خواهند داشت؛ این کار یک دلیل ساده دارد، و آن هم این است که به بسیاری از ما آن قدر فرصت زندگی می دهد، تا بتوانیم در آینده از فناوری های پیشرفته تری نظیر نانوتکنولوژی هم استفاده کنیم. درمان های دارویی می تواند هم در سطوح سلولی و ژنی، و هم به صورت تزریقات باشد. کاربرد نانوتکنولوژی هم می تواند در قالب استفاده از ربات هایی بسیار ریز باشد که سلول های ما را ترمیم کرده و یا به اعضای بدنمان یاری می رسانند.

با وجود همه این ها، افزایش طول عمر، چالش ها و عواقب خاص خود را به همراه خواهد داشت، و یک سری سوالات اخلاقی و انسانی را در ذهن متبادر می کند. به طور مثال، با افزایش سال های فعال زندگی، آیا افراد به شغل دوم نیاز نخواهند داشت؟ آیا با چند برابر شدن تعداد افراد سالخورده، به خانواده ها فشاری مضاعف وارد نخواهد شد؟ آیا بر سر منابع محدود، رقابتی سخت تر از آن چه اکنون شاهد هستیم، در نخواهد گرفت. و صد البته که جواب این سوال ها تا حد زیادی نا مشخص است.

هیچ یک از ما این جمله معروف استیو جابز را در مورد سودمندی کوتاهی عمر، برای نسل بشر فراموش نخواهیم کرد که می گفت:

«شاید مرگ بهترین اختراع زندگی باشد، چون مأمور ایجاد تغییر و تحول است»